Sabtu, 30 Januari 2010

Umpat Ujian


Di Kampung Liur berlangsung ujian paket A nang dipusatkan di Aula Kampung Liur. Bebuhan Ongol ne umpat ujian ne maklum bahari sekolah kada tuntung karena rahatan sekolah aur dibawa orang tuha bekebun ja sehingga pendidikan diabaikan.

Nang jadi pengawas ruangan Haji Untat lawan Haji Nahap. “Peserta rahatan ulangan kada boleh membawa secarik kertaspun,” padah Haji Untat. “Nang merasa membawa segera ja dibuang, apabila ketahuan langsung dikeluarkan,” ujar sidin pulang.

Handap kisah, telihat pina tepaluh dingin Ongol ne memikirkan nangkaya mengerjakan soal nang rumit ne. “Kada paham aku ne lawan hitungan, apalagi semalam kada biasa belajar aur memantat ja,” garunum Ongol sambil begaru-garu kepala.

Melihat kelakuan Ongol ne nang gelisah datangai Haji Nahap. “Kenapa pina gelisah banar, kada kawa menjawab soalnya kah,” takon sidin. “Amun soalnya to Ji ai, nyaman ja, jawabannya tuah nang ngalu kepala,” sahut Ongol. “Iyakah,” sahut Haji Nahap pina masam muha pas disambati Ongol tadi.

Kada berapa lawas Haji Nahap bejalan, Ongol ne menimbai secarik kertas ke Anang Gabau. Kada berapa menit ditimbai Anang Gabau pulang ke Ongol. “Terimakasihlah,” ujar Ongol dengan suara halus.

Kelakuan Ongol ne ketahuan Haji Untat. “Apa to Ngol,” takon sidin. “Kedida apa-apanya Ji ai,” sahut Ongol. “Nang ikam ingkuti tuah, apa,” takon sidin pulang. “Oh inikah, secarik kertas biasa ja Ji,” sahut Ongol pina telihat supan muha.

Merasa penasaran lalu sidin lawan Haji Nahap mendatangi Ongol. “Coba pang ikam buka isi secarik kertas to, apa bunyinya,” suruh sidin. Merasa dapat perintah lalu ai Ongol membuka secarik kertas tadi. “Coba ikam baca nyaring-nyaring biar kedangaran kekawalan ikam,” ujar sidin pulang menyuruh.

Lalu Ongol membuka dan membacakan isi secarik kertas tadi. “Amun handak pintar makanya harus belajar” bunyi isi di secarik kertas tadi. Mendangar nang dibacakan Ongol tadi harau mengangkang bebuhannya termasuk Haji Untat lawan Haji Nahap. “Makanya jangan ketuju menyontek ikam to Ngolai, belajar bujur-bujur dirumah,” padah sidin. Harau masam muha Ongol. “Nangkaya apa handak memikirkan belajar, memikirkan gasan makan isuk gin ngalih,” garunum Ongol.  (fin)

Tujuh Tahun Penjara


Rahatan ditakoni di dalam ruangan khusus, Anang Gabau lawan Ongol ne kedida nang mengakunya disambat mencuntan pisang setundun.  Sebabnya Haji Untat kada kawa melihatkan bukti kuat bahwa bebuhannya ne jadi tersangka.

“Pian jangan sembarangan menuduh Ji ai, zaman wayah ini ne harus ada bukti bukan janji,” ujar Ongol. “Kalo pina bebuhan ikam tejarat ah,” sahut sidin pina tenang banar lawan pander.

Handap kisah, pina telihat tenang-tenang ja muha Anang Gabau lawan Ongol maklum bedua ne disangka Haji Untat tukang meambil pisang sidin setiap kali akan dipanen. “Haji Untat to walai kada cukup bukti memenjarakan kita ne,” ujar Anang Gabau. “Iih walai ,semua harus ada buktinya,” sahut Ongol pina tamam lawan muha.

Nang jadi hakimnya Haji Lului. “Apa bukti saudara menuduh kedua orang ne meambil pisang setundun dibelakang rumah milik saudara,” takon Haji Lului. “Aku beisi buktinya, nang pertama, rahatan memakan pisang dihadapan aku, kedua, aku ada kamera pengintainya, didapur, ketiga, bebuhannya bepadah semalam,” kisah sidin.

Mendangar uraian sidin tadi harau hinip bebuhan Ongol. “Nah hikamai, kada kawa bekutik kita ne walai,” bisik Anang Gabau. “Iyaam, matilah kita,” sahut Ongol pina pucat muha.

Lalu hakim nang bengaran Haji Lului ne memutuskan. “Kalian berdua dihukum tujuh tahun penjara,” ujar sidin. Mendangar keputusan nang kada sebanding lawan nang dicuntan harau siup Ongol. “Hukum gasan rakyat kecil selalu berat, bagi nang beduit hukum bisa dijual belikan,” garunum Anang Gabau.

Ini kisah nyata nang terjadi, maling pisang setundun hukuman 7 tahun penjara sementara maling duit rakyat hanya dihukum beberapa bulan ja, bahkan fasilitasnya di istimewakan . (fin)

Rahasia Bukah Laju


Hari semalam, di Kampung Liur diadakan lomba lari cepat. Hadiahnya lumayan menggiurkan, yakni buah mangga sekarung. “Aku hadiahnya to belum apa an sudah teliur liur ne,” ujar Ongol. “Itu am nang ngarannya buah mangga, bisa menggoda liur,” sahut Anang Gabau.

Lomba lari cepatnya ne diketuai Haji Untat. “Bagi pemenang pertama mendapatkan hadiah buah mangga setrak, kedua setengah trak dan seperempat trak,” ujar sidin memadahkan hadiah nang cagaran didapat para pemenang lomba.

Handap kisah, peserta lomba nang umpat ne ada 10 orang termasuk Ongol sama Anang Gabau. “Siapa diantara kita ne nang paling laju bukahnya,” ujar Anang Gabau. “Jelas ikamai nang laju, aku lamak ikam temasuk kurus sedikit,” sahut Ongol. “Bukan masalah lamak atau kadanya pang tapi masalah napas kuat kadanya,” ujar Anang Gabau. “Iyakah, kita lihati ai kena,” sahut Ongol.

Lomba dimulai. Ongol bedahuluan bukah diiringi Utuh Lengkor lawan Dangdut. “Ayo,ayo,” kuriak Acil Jablay. Rote larinya paling gancang 3 kali. “Jangan kalah Ngol, biar lamak tapi semangat,” kuriak Acil Jablay membari support lawan Ongol. Mendangar kuriak sidin tadi harau semangat banar Ongol. “Aku bisaaaaaaa,” kuriak meumpati gaya di tivi. 

Kada berapa lawas sampai jua Ongol ke garis finish. “Horeee, Ongol menang,” kuriak pendukung Ongol. Melihat Ongol sudah ada digaris finish harau masam muha Anang Gabau. “Darimana inya dapat ilmu laju bukah to yulah,” garunum Anang Gabau pina bingung banar melihat bukah Ongol laju dari hari biasanya.

Pina penasaran banar Anang Gabau ne lalu betakon. “Ikam memakai ilmu apa Ngol, aku lihat pina laju banar ikam bukahnya,” takon Anang Gabau. “Handak tahu juakah ikam apa rahasianya,” sahut Ongol pina tamam lawan muha. “Iya dong, biar tahu, siapa tahu tahun depan kawa juara nangkaya ikam,” ujar Anang Gabau.

Merasa pina kada nyaman lawan kekawalan, lalu ai Ongol bedapah apa rahasia bisa bukah laju. “Sebelumnya siapkan anjing seikung, gantung daging atau tulang dibelakang, nah pastiam inya menyasahi. Tinggal kita ja lagi bukah kada meingat diri,” padah Ongol.

Mendangar penjelasan Ongol harau masam muha Anang Gabau. “Oh itukah rahasianya Ngol,” ujar Anang Gabau. “Ya sip,” sahut Ongol. “Mananya daging nang ikam gantung tadi dibelakang to,” takon Anang Gabau. Merasa ditakoni masalah daging tadi harau tekajut Ongol. “Astaga, kemananya tadi, maka masih aku gantung ja dibelakang,” ujar Ongol bingung.

Sekalinya daging nang baratnya hampir sekilu to diambil Acil Jablay. “Daripada dimakan anjing lebih baik dimasak dirumah, kanyang jua parut makan daging, wkwkwkwk,” ujar Acil Jablay pina mengikik ketawa sorangan. Harau masam muha Ongol kehilangan daging sekilu. (fin)

Bekenjot Santai


Banyak banar bebuhan Kampung liur berharap hadiah dari lomba bekenjot santai nang diadakan oleh Haji Untat. “Mudahan ja sepeda ontel to aku nang dapatnya,” ujar Ongol pina berdoa berharap banar ketiban rezeki nomplok di hari jadi Kampung Liur semalam.

Lomba bekenjot santai ne kada bebuhan Kampung Liur ja nang umpat tapi Kampung Layat gin kada hakon ketinggalan. “Amun kada salah ne bebuhan Kampung Layat umpat jua,” ujar Anang Gabau. “Darimana ikam tahu,” takon Ongol. “Itu kam, Acil Kelilu pina bekenjot banar sidin,” sahut Anang Gabau. “Iyalah,” ujar Ongol.

Handap kisah, tuntung bekenjot bekeliling Kampung Liur lalu diundi hadiahnya. “Bagi nang mendapatkan sepeda ontel kena, wajib membayar pajak,” ujar Haji Untat nang jadi ketua lomba bekenjot santai. “Berapa persen Ji,” kuriak Anang Gabau. “Kada ganal paan, hanya 20 persen,” ujar Haji Untat. “Uuuuui, keganalan,” sahut Anang Gabau. “Ini sudah keputusan, kada kawa diganggu gugat lagi,” ujar sidin pina tegas banar.

Nomor demi nomor sudah disambat, tapi nang membuat bebuhannya heran kenapa bebuhan Kampung Liur kedida seikung-ikung nang dapat hadiah. “Aku merasa heran nah, kenapa nang dapat hadiah kebanyakan bebuhan Kampung Layat,” takon Ongol. “Iih Ngolah, kenapa bisa kaya itu yu,” sahut Anang Gabau. “Pasti kada beres ne,” ujar Ongol.

Lalu Ongol lawan Anang Gabau bukah kebelakang panggung. “Cari apa bebuhan ikam Ngol,” takon Utuh Lengkor. “Ada nang ganjil ne, kenapa nang dapat hadiah to aur bebuhan Kampung Layat ja,” ujar Anang Gabau. “Bebuhannya to paling banyak beisi kupon kalo,” sahut Utuh Lengkor.

Merasa kada puas lawan jawaban Utuh Lengkor ne lalu bebuhannya naik keatas panggung, pas kebelujuran melihat ada kardus lain. “Nah ini ne nang salahnya, wadah kupon ada dua buting tapi sebuting ja nang dibawa lawan kada digabung paan semuanya,” ujar Ongol. Pas diperiksa bujur-bujur sekalinya kardus berisi kupon-kupon lainnya tetinggal kada digabung oleh panitia alias kardus bebuhan Kampung Liur kada digabung ke kardus nang dijadikan gasan diundi.

Apada protesai bebuhannya. “Ini kada adil Ji ai, nang dapat aur bebuhan Kampung Layat ja kemananya bebuhan Kampung Liur ne,” ujar Ongol betakon lawan Haji Untat pas tuntung membagikan hadiah. “Kada ku tahu am Ngolai, itu tugasnya Utuh Lengkor lawan Dangdut,” ujar Haji Untat.

Mendangar ngaran disambat Haji Untat bahwa nang menanggani kardus kupon to Utuh Lengkor lawan Dangdut, apada masamai bebuhannya. Merasa kada nyaman cagaran disasah orang sekampung harau memprapas bukah Utuh Lengkor lawan Dangdut. “Rasain lo, makanya jangan ketuju main curang kaya itu, kada boleh, berdosa ganal,” ujar Ongol pina bemamai banar. Masalahnya Ongol ne pina berharap banar dapat sepeda ontel sekalinya dapat bebuhan Kampung Layat. Apada masam muha Ongol. (fin)

Bincul Kepala


Hari semalam Haji Untat membawa anak buahnya bejalanan ke Kampung Layat handak mencari buah tiwadak. Bebuhannya ne naik mobil butut ampun sidin nang gerancaian bunyinya, maklum keluaran zaman sebelum merdeka.

Jalan menuju ke Kampung Layat ne belum beaspal alias banyak lubang kiri kanannya, apada nang beduduk dibelakang teambung, setumat-tumat teambung. “Jangan tapi mengebut paan Ji ai, kasian nang dibelakang nah, tahantup tarus,” kuriak Ongol. Tapi nang ngaran supirnya Haji Untat jua kada tetahu paan sidin lawan kuriak bebuhannya nang ada dibelakang.

Handap kisah, perjalanan menuju Kampung Layat ne sekitar 2 jaman amun kedida singgah-singgah, apabila ada nang besinggah bisa 3 jaman apalagi jalan rusak parah pas  ban bocor nah itu bisa setengah harian tupang hanyar sampai.

Kada berapa lawas sampai jua bebuhannya di Kampung Layat, pas memarkir mobil Haji Untat ne bingung melihat anak buahnya nang dibelakang kebanyak meingkuti kepala lawan bebunyi beakai beaduh. “Kenapa bebuhan ikam ne beakai beaduh hah,” takon sidin. “Peragah kada tahu pulang pian ne,” sahut Ongol sambil memusut-musut lawan kepala.

Bingungai sidin disambati tadi. “Mana ku tahu penyebabnya amun bebuhan ikam kada bepadah,” ujar sidin. “Pian tuah Ji, membawa mobil laju banar, ne nah coba pian lihat, bincul-bincul kepala,” padah Anang Gabau.

Mendangar pander Anang Gabau tadi harau mengangkang sidin. “Hua ha ha ha, itukah sekalinya, sori ai kalo kaya itu aku sadar paan, menjajak gas kelajuan amun aku rahatan menyupir tadi to lagi asik mendangarkan musik dangdut belah duren,” padah sidin.

Mendangar penjelasan sidin tadi harau masam muha bebuhan Ongol. “Dasar Haji Untat, sekalinya keasikan mendangarkan dangdut koplo belah duren, bebuhan kita nang dibelakang kada diherani sidin,” ujar Ongol mengeluh. (fin)

Untat Bebaik Hati


Suara nyaring tadangar dari belakang rumah Haji Untat. Mendangar suara nyaring tadi keluar ai sidin sambil membawa senapan angin. “Siapa diluar, siapa diluaaaar,” kuriak sidin sambil mengekerkan senjata. “Ulun Ji ai,” nang ada dalam parit. “Ulun siapaaa,” kuriak sidin pulang. “Ulun si Ongooool,” sahut Ongol.

Mendangar ngaran si Ongol tadi lalu ampih am sidin mengekerkan senapan angin tadi. “Kenapa ikam Ngol,” takon sidin. “Tejungkang tumatan atas pohon Ji ai,” sahut Ongol. “Apa nang ikam gawi di atas sana?” takon sidin pulang. “Meambil kelayangan sangkut Ji ia,” sahut Ongol.

Merasa ragu lawan jawaban Ongol tadi, lalu sidin meitihi ke atas pohon. “Mananya kelayangan nang handak ikam ambil to Ngol,” takon sidin pulang. “Hilang Ji ai, diambil kekanakan tadi,” sahut Ongol. “Ah, keramput ja ikam ne,” gasak sidin. “Astaga kada percaya pian ne, sudah am mun kaya itu,” sahut Ongol pina tamam lawan sahutan.

Handap kisah, kada berapa lawas datangai Anang Gabau. “Berapa karung sudah tiwadak nang ikam ambil Ngol,” takon Anang Gabau. “Nah, jar tadi handak meambil kelayangan sekalinya meambil tiwadak ampun orang,” ujar Haji Untat.

Rupanya Anang Gabau ne kada melihat paan lawan sidin nang memanderi Ongol tadi. “Astaga, pian sekalinya, kada tahu ulun,” ujar Anang Gabau pina supan. “Sudah kada usah bekulim lagiam. Jangan dibiasakan meambil ampun orang, itu sama aja lawan maling. Dosanya ganal banar,” ujar sidin menasehati.

Tapi Haji Untat ne baik hati pang, sudah membari nasehat tiwadak nang sudah diputik disuruh sidin ja membawa bulik. “Bawa ja tiwadak nang sudah bebuhan ikam ambil to, anggap ja sebagai sedekah dari aku,” ujar sidin. Harau masam pang muha bebuhan Anang Gabau lawan Ongol ne. Sudah ketahuan meambil tiwadak tapi malahan dibari oleh sidin.

Tapi nang sengsaranya si Ongol, pas rahatan handak meambil tiwadak dahan pohonnya patah apada tegugur tumatan atas pohon, tapi beuntung gugurnya kedalam parit. Harit muha sorangan. (fin)

Taguring di Mobil


HASIL carian tiwadak bubuhan Ongol di kampung Layat banyak banar. Ada sakitar lima karung nang dibawa bulik. Untung ada pikap Haji Lului. Tiwadak nang baratnya ratusan kilo itu diangkut manuju ke rumah di kampung Liur.

“Bubuhan ikam umpat Haji Lului aja lah,” ujar Haji Untat. “Hau, kenapa Ji,” takon Ongol. “Amun umpat aku kasihan sidin sorangan membawa tidawak to kalo pina ai tegugur tumatan atas kedida nang tahunnya kena,” sahut sidin. “Oh kaya itu kah. Ayu ai amun kaya itu kehandak pian,” sahut Anang Gabau.

Handap kisah, dalam perjalanan bulik Ongol ne kada tahan lawan angin nang betiup pina kancang. Kada seberapa lawas teguring am inya. “Akui Ongol ne pina nyaring banar ngorokannya sampai tedangar orang nang lewat. Manusia apakah seikung ne bunyi ngoroknya gin nyaring banar,” garunum Anang Gabau.

Kada berapa lawas sampaim bebuhannya kerumah Haji Untat. “Turunkan ja semuaan tiwadak yang ada tulah,” suruh Haji Lului. “Inggih Ji,” sahut Anang Gabau. Nah rupanya rahatan menurunkan tiwadak tadi, Anang Gabau ne kada membangunkan Ongol. Tuntung membongkar tiwadak lalu Haji Lului pamitan bulik. “Terimakasihlah Ji, mudahan jangan jara membari tiwadak,” ujar Haji Untat. “Kada ah, selawas bubuhan kita masih menjaga hubungan baik,” ujar Haji Lului.

Rahatan bulik ke Kampung Layat tadangar ada suara di belakang mobil pina mengetuk-ngetuk kaca belakang. “Ui Ji, ui Ji,” ujar Ongol. Melihat muha Ongol nang mengetuk kaca tadi tekelipik Haji Lului. “Astaga, kenapa ikam umpat aku lagi. Aku kira sudah bulikam ikam to,” ujar Haji Lului.

Harau bingung Ongol dapatnya. “Ulun tadi tu Ji ai teguring dibelakang. Anang Gabau ne kada membangunkan ulun, lalu ulun kira sudah sampaiam sekalinya bebulik pulang ke Kampung Layat,” kisah Ongol. Mendangar kisah Ongol ne tadi harau mengangkang sidin. “Nah ikam ai, amun kaya itu Ngol ai, kada kawa lagiam aku meantar ikam bulik ke kampung, minyak bensin ne handak habis apalagi hari ne hari libur kedida nang bukannya bejual bensin,” kisah Haji Lului.

Mendangar penjelasan sidin pina panjang lebar harau masam muha Ongol. “Kalo kaya itu Ji ai, biaram ulun bejalan batis ja bulik ke rumah daripada bebulik pulang ke Kampung Layat kena habut bini ulun,” ujar Ongol. Apada handak 20 kiluan Ongol bulik bejalan batis ke Kampung Liur. Bebaya sampai kerumah mendabuk tujah, amun dalam perjalanan kedida roko apada masam liur. (fin)