Sabtu, 30 Januari 2010

Umpat Ujian


Di Kampung Liur berlangsung ujian paket A nang dipusatkan di Aula Kampung Liur. Bebuhan Ongol ne umpat ujian ne maklum bahari sekolah kada tuntung karena rahatan sekolah aur dibawa orang tuha bekebun ja sehingga pendidikan diabaikan.

Nang jadi pengawas ruangan Haji Untat lawan Haji Nahap. “Peserta rahatan ulangan kada boleh membawa secarik kertaspun,” padah Haji Untat. “Nang merasa membawa segera ja dibuang, apabila ketahuan langsung dikeluarkan,” ujar sidin pulang.

Handap kisah, telihat pina tepaluh dingin Ongol ne memikirkan nangkaya mengerjakan soal nang rumit ne. “Kada paham aku ne lawan hitungan, apalagi semalam kada biasa belajar aur memantat ja,” garunum Ongol sambil begaru-garu kepala.

Melihat kelakuan Ongol ne nang gelisah datangai Haji Nahap. “Kenapa pina gelisah banar, kada kawa menjawab soalnya kah,” takon sidin. “Amun soalnya to Ji ai, nyaman ja, jawabannya tuah nang ngalu kepala,” sahut Ongol. “Iyakah,” sahut Haji Nahap pina masam muha pas disambati Ongol tadi.

Kada berapa lawas Haji Nahap bejalan, Ongol ne menimbai secarik kertas ke Anang Gabau. Kada berapa menit ditimbai Anang Gabau pulang ke Ongol. “Terimakasihlah,” ujar Ongol dengan suara halus.

Kelakuan Ongol ne ketahuan Haji Untat. “Apa to Ngol,” takon sidin. “Kedida apa-apanya Ji ai,” sahut Ongol. “Nang ikam ingkuti tuah, apa,” takon sidin pulang. “Oh inikah, secarik kertas biasa ja Ji,” sahut Ongol pina telihat supan muha.

Merasa penasaran lalu sidin lawan Haji Nahap mendatangi Ongol. “Coba pang ikam buka isi secarik kertas to, apa bunyinya,” suruh sidin. Merasa dapat perintah lalu ai Ongol membuka secarik kertas tadi. “Coba ikam baca nyaring-nyaring biar kedangaran kekawalan ikam,” ujar sidin pulang menyuruh.

Lalu Ongol membuka dan membacakan isi secarik kertas tadi. “Amun handak pintar makanya harus belajar” bunyi isi di secarik kertas tadi. Mendangar nang dibacakan Ongol tadi harau mengangkang bebuhannya termasuk Haji Untat lawan Haji Nahap. “Makanya jangan ketuju menyontek ikam to Ngolai, belajar bujur-bujur dirumah,” padah sidin. Harau masam muha Ongol. “Nangkaya apa handak memikirkan belajar, memikirkan gasan makan isuk gin ngalih,” garunum Ongol.  (fin)

Tidak ada komentar:

Posting Komentar