Rabu, 11 November 2009

Umpat Ujian Pulang

Ngarannya Ongol ne tumatan zaman Haji Untat bujang sampai beanakan kada lulus tarus umpat ujian paket A, sampai beliuran orang mehadapi nang seikung ne amun belajar di rumah ja kada hakon amun belajar main game laju kaya sepit tupang judulnya.

Ujian paket A ne diadakan di Aula Kampung Liur dengan panitianya Haji Untat. “Ikam masuk kelas sini ja Ngolai, aku tahu ikam peneronan ketujunya,” ujar Haji Untat. “Be kam sidin, ulun to handak bedapat lawan Ela Ji ai,” sahut Ongol. “Kada paan, pokoknya ikam disini am, aku nang mengawasi ikam ne,” ujar sidin mengarasi.

Rupanya Ongol ne duduk paling ujung supaya tenyaman open book alias buka buku. “He he he he, nyaman duduk diujung ne Haji Untat kada melihat paan amun aku membuka buku,” garunum Ongol sambil menyelipkan buku catatan halus digumpalan selawar.

Soal jawaban sekalinya kedida paan sebuting-buting dicatatan buku halus ampun Ongol tadi, lalu cinik bepikir nangkaya supaya kawa menjawab soal ne tadi. “Ah, betakon lawan Utuh Lengkor ja ne,” garunum Ongol sambil menyiapkan lawan kertas halus gasan ditimbai ke Utuh Lengkor.

Dabuk, bunyi tawakan kertas tadi kena kebelakang Utuh Lengkor. “Hau apa ne,” garunum Utuh Lengkor, pas melihat kebelakang lalu di kode Ongol. Sambil meunggut-unggut lawan dagu bahwa nang dikahandaki Ongol tadi disetujui.

Kada berapa lawas Utuh Lengkor ne menawakan kertas bakas tawakan Ongol tadi, dabuuuk, bunyi kertas takena dahi parak mata Ongol apada bebanyuan mata dapatnya. “Sialan banar Lengkor ne, dahi kita ditawak,” garunum Ongol. Utuh Lengkor harau mengikik tapi kada nyaring paan takut kedangaran Haji Untat bisa dimamai sidin.

Kelakuan Ongol ne sudah tahu Haji Untat, lalu sidin memaraki Ongol. “Kenapa Ji, pina beparak ne,” takon Ongol. “Hmmm…,” ujar sidin. “Salahkah Ji lawan jawaban ulun ne,” takon Ongol pulang. “Bagus ja,” sahut sidin. “Bujur jar pian Ji, kadakah salah ne,” ujar Ongol pina kada yakin lawan jawaban tadi.

Pina kerenyem-kerenyem ja muha Haji Untat ne. “Padahkan pang Ji, ngalih banar nah,” rayu Ongol. “Eh, bebongolan ja, ikam to ujian kenapa betakon lawan aku,” ujar Haji Untat. “Be kam, pengasit pian ne,” sahut Ongol. “Amun sudah dikumpulkan,” kuriak sidin.

Mendangar kuriakan sidin tadi harau merangot muha Ongol. “Nah hikamai, beluman Ji ai,” ujar Ongol mengarasi. “Waktunya sudah habis,” kuriak Haji Untat, mendangar waktunya gasan menggawi ujian tadi habis lalu kertas jawaban dikumpulkan dimeja sidin.

Handap kisah, sekitar sebulan telah berlalu, pengumuman ujian diumumkan di Aula Kampung Liur. “Mudahan lulus, mudahan lulus,” ujar Ongol pina behimat banar mencari lawan ngarannya nang ada dikertas ditempel dipapan triplek. “Mudahan lulus jua ne,” ujar Utuh Lengkor umpat jua mencari ngarannya.

Kada berapa lawas harau temandam bedua ne. “Ikam luluslah,” takon Ongol. “Kada,” sahut Utuh Lengkor. “Ikam pang,” takon Utuh Lengkor. “Kada jua,” sahut Ongol. Rahatan betakonan bedua ne tadi lalu datang Haji Untat. “Jawaban bebuhan ikam to kedida nang bujurnya alias salah semua,” padah sidin.

Mendangar pander sidin tadi harau masam muha Ongol lawan Utuh Lengkor. “Ne gara-gara ikam pang membari jawaban salah,” ujar Ongol menuduh Lengkor. “Kenapa ikam handak menyontek lawan aku, padahal aku to kada tahu jua lawan jawabannya,” sahut Utuh Lengkor.

Apada masam banar muha Ongol pas mendangar sahutan Utuh Lengkor tadi. “Makanya belajar, jangan main game ja. Ya, mau kada mauai umpat ujian pulang tahun berikutnya, kan bereees,” ujar Haji Untat. (fin)