Sabtu, 30 Januari 2010

Untat Bebaik Hati


Suara nyaring tadangar dari belakang rumah Haji Untat. Mendangar suara nyaring tadi keluar ai sidin sambil membawa senapan angin. “Siapa diluar, siapa diluaaaar,” kuriak sidin sambil mengekerkan senjata. “Ulun Ji ai,” nang ada dalam parit. “Ulun siapaaa,” kuriak sidin pulang. “Ulun si Ongooool,” sahut Ongol.

Mendangar ngaran si Ongol tadi lalu ampih am sidin mengekerkan senapan angin tadi. “Kenapa ikam Ngol,” takon sidin. “Tejungkang tumatan atas pohon Ji ai,” sahut Ongol. “Apa nang ikam gawi di atas sana?” takon sidin pulang. “Meambil kelayangan sangkut Ji ia,” sahut Ongol.

Merasa ragu lawan jawaban Ongol tadi, lalu sidin meitihi ke atas pohon. “Mananya kelayangan nang handak ikam ambil to Ngol,” takon sidin pulang. “Hilang Ji ai, diambil kekanakan tadi,” sahut Ongol. “Ah, keramput ja ikam ne,” gasak sidin. “Astaga kada percaya pian ne, sudah am mun kaya itu,” sahut Ongol pina tamam lawan sahutan.

Handap kisah, kada berapa lawas datangai Anang Gabau. “Berapa karung sudah tiwadak nang ikam ambil Ngol,” takon Anang Gabau. “Nah, jar tadi handak meambil kelayangan sekalinya meambil tiwadak ampun orang,” ujar Haji Untat.

Rupanya Anang Gabau ne kada melihat paan lawan sidin nang memanderi Ongol tadi. “Astaga, pian sekalinya, kada tahu ulun,” ujar Anang Gabau pina supan. “Sudah kada usah bekulim lagiam. Jangan dibiasakan meambil ampun orang, itu sama aja lawan maling. Dosanya ganal banar,” ujar sidin menasehati.

Tapi Haji Untat ne baik hati pang, sudah membari nasehat tiwadak nang sudah diputik disuruh sidin ja membawa bulik. “Bawa ja tiwadak nang sudah bebuhan ikam ambil to, anggap ja sebagai sedekah dari aku,” ujar sidin. Harau masam pang muha bebuhan Anang Gabau lawan Ongol ne. Sudah ketahuan meambil tiwadak tapi malahan dibari oleh sidin.

Tapi nang sengsaranya si Ongol, pas rahatan handak meambil tiwadak dahan pohonnya patah apada tegugur tumatan atas pohon, tapi beuntung gugurnya kedalam parit. Harit muha sorangan. (fin)

Tidak ada komentar:

Posting Komentar